قلم

به نام آنکه به ما آموخت آموختن را

دوستان سلام از همی امروز تصمیم داریم راجع به نمایندگی بنویسیم .  کسانی که باید نامزد شوند و کسانی که باید انتخاب کنند ، آنانی که چنان حرف می زنند که انگار تمام مشکلات را می شود با رأی آوردن او به زباله دانی تاریخ سپرد . هر چند برای آنان نیز متأسفیم اما شونده خود باید عاقل باشد .

یعنی چه ؟ یعنی اینکه هر کسی باید بی زحمت یک مروری به قانون اساسی جمهوری اسلامی انداخته تا بدان که وظیفه خودش چیست و و ظیفه دیگران چیست و اتفاقا نکته همین جاست اگر یاد گرفتیم که چه وظیفه ای داریم و به همان نیز عمل کردیم یک فرد متخلق به اخلاق خواهیم بود آنهم اخلاق اجتماعی .

بله دوستان هر کسی در پستو خانه ی خود بهترین اخلاق را دارد و بهترین آدم است اما اگر وارد جامعه شد و با برخوردهای تند و گاه بی ادبانه دیگران مواجه شد  و از کوره در نرفت نشان می دهد که آدم اخلاقی است و الا اگر ما با شخصی را دیدیم که دم ا ز د ین و ایمان می زند و اخلاق را هر روز از بر می خواند و ما هم پشت سرش راه افتادیم و هر چه ایشان گفت و ما هم تأیید کردیم و به ،به و چه، چه  راه انداختیم و او را بهترین سیاستمدار اخلاقی نام نهادیم  درست نیست زمانی درست است که در اجتماعات به حرفهای او نقد کنیم و او همچنان متواضعانه با ما برخورد داشته باشد . یک جمله از امام که می فرماید «نقد و لو تخطئه یک نعمت است » شاید اصل کلام امام نباشد اما معنی کلام امام همین است . حالا آیا چنین افرادی اگر وارد بازار سیاست شدند و با مخالفین خود برخورد کردند و مورد نقد واقع شدند و آنرا یک نعمت دانستند می تواند جامعه ما را به سعادت برساند و کمال یا کسی که حتی از سایه خودش نیز می ترسد که نکند به او برگردد و یک نکته از او بپرسد یا برنامه ای را از او نقد کند؟!

انشاءالله در قسمت های بعد بیشتر سعی داریم بیان کنیم اگر وقتی داشتید هم ما را فراموش نکنید و هم کمک کار مان باشید با نقدهای مشفقانه خود .